Take it easy my brother P. Leno (2) - Chapada Diamantina

De Chapada Diamantina is een natuurpark zo'n 400 km ten westen van Salvador de Bahia. Je kunt er naartoe met een nachtbus vanuit Salvador.

Alle excursies vertrekken vanuit het charmante stadje Lençois ( 8000 inwoners ). Wat een gezellig stadje, met zo van die typische geverfde huisjes, en wat een contrast met grootsteden als Rio en Salvador. OK, hier lopen wel wat toeristen rond, vooral backpackers, maar dat stoort niet ( al te veel ). Zo lang het maar geen bussen vol Hollanders zijn, of Engelse debielen die het stadje verlaten met de schreeuw "See you later, bastards !".

Lençois

Ik heb me vanuit Lençois aangesloten bij enkele georganiseerde excursies. De Brazilianen hier zijn uiterst vriendelijk, en ze zijn allen heel trots op hun Chapada Diamantina. De meeste Brazilianen spreken geen Engels, ikzelf spreek een mondje Portugees ( niveau basisconversatie - Jean-Marie Pfaff Duits ), en dat was zeker een pluspunt. Zo had ik een sympathieke gids die mij in het Braziliaans inwijdde in de geheimen van Lençois. In zo een dorp van 8000 inwoners kent iedereen iedereen. Aan één of andere waterval-badplaats wees hij me op een Braziliaanse, ik schatte ze 18 jaar. Nee, zei hij, ze is 25, en 'she likes gringos'. 25 is zeer oud naar Braziliaanse normen. De meeste meisjes hebben daar al een kind op hun vijftiende, en op hun 25ste hebben ze vier kinderen. Op hun 30ste zijn ze grootmoeder. No kidding !

De Chapada Diamantina is een enorm natuurpark met grotten, rivieren, watervallen en uitgestrekte wandelpaden. Een paradijs voor de hiker ! Laat ons eerlijk zijn, dit natuurpark verbleekt bij de spectaculaire landschappen in Argentinië ( Andesgebergte ), maar wie graag wandelt, grotten bezoekt, snorkelt en op zoek is naar rust, vindt hier zijn gading.

Ruwe rotsen, het walhalla voor de getrainde hiker

Snorkelen in een grotP. Leno (rechts), met Canadees (links) en koppel uit Rio ( midden )

Qua logies vind je in Lençois goedkope pousada's ( zowat de lokale bed and breakfast ). En het stadje heeft zo een rust dat je er gemakkelijk 4 à 5 dagen kan "rondhangen". Toen ik er op een namiddag rondhing ( samen met Kobe Vissenaeken die er al een maand rondhing en met João da Costa ), maakte ik kennis met enkele vrienden van Kobe en João, artisanaatverkopers, annex antiglobalisten. Het werd het hoogtepunt van mijn bezoek. Irineu, Braziliaan en het prototype van de rasta, en twee Chilenen : Tamara Patricia Soledad, een prettig gestoord mens, en Jorge, een antiglobalist die zowaar Herman Hesse in het Portugees aan het lezen was ! De conversatie ging dan over Latijns-Amerikaanse schrijvers, over Bush en over de NAFTA.

Eindconclusie, zoals te verwachten was, Bush en Amerika suck en de VS exploiteren Zuid-Amerika tot op het bot. Die zogenaamde handelsovereenkomsten tussen de VS en Latijns-Amerika zijn enkel bedoeld om de VS de natuurlijke rijkdommen van Zuid-Amerika te doen exploiteren. Deze drie antiglobalisten hadden bijna niets ( ze leefden van dag tot dag, onder de blote hemel ) en wilden ook niet veel verdienen. Ze lachten en ze straalden. Ik was bijna gegeneerd toen ik hen meevroeg op restaurant. Want 20 Reais voor een maaltijd ( dat is ongeveer 7,5 euro ), daar kunnen zij vijf dagen van leven. Deze ontmoeting zal bij mij nog lang nazinderen. Want, ik geef het toe, voor ons rijke Europeanen is het gemakkelijk om antiglobalist te zijn, wij zijn "salonantiglobalisten". Zelfs Kobe Vissenaeken heeft geen moeite om dat toe te geven.

P. Leno (rechts) met Jorge (links), Irineu (midden) en Tamara