Film met Emeric Ellis-Bextor (3) - Sideways
Sideways van de talentvolle Amerikaanse regisseur Alexander Payne is een heerlijke komedie. Woody Allen parafraserend is dit een soort van "Midnight summer's sex comedy".
Sideways is een "roadmovie" die zich voornamelijk afspeelt in de noord-Californische Napa Valley. Een bronstige B-acteur ( sublieme rol van Thomas Hayden Church ) viert zijn laatste week als vrijgezel met zijn vriend Miles, een gefrustreerde would-be schrijver. De vrienden besluiten een week te gaan wijnproeven in Napa Valley. De stud Jack is vast van plan om van bil te gaan voor hij zich definitief bindt aan zijn aanstaande, en terzelfdertijd wil hij zijn gedeprimeerde vriend Miles ook van de grond krijgen.
Het Miles-personnage doet sterk denken aan een Westcoast-versie van Woody Allen. Het Jack-personnage is een typische Californische stud die we kennen van de Amerikaanse TV-series.
De humor in Sideways is bewust niet altijd even subtiel en escaleert naar het einde toe in verschillende hilarische scènes, zonder in goedkope slapstick te vervallen à la American Pie.
De regisseur Alexander Payne is één van de grootste jonge talenten van de Amerikaanse cinema, aldus Martin Scorsese. Ik ga hem niet tegenspreken. Payne tekende ook al voor het originele "About Schmidt" met Jack Nicholson, eveneens een roadmovie maar dan gesitueerd in het Limburg van de USA, Nebraska.
Sideways kreeg 5 Oscarnominaties, ondermeer voor beste film, beste regisseur, beste mannelijke bijrol ( Haden Church ) - onbegrijpelijk want er zijn twee mannelijke hoofdrollen in deze film en Paul Giamatti verdient zeker evenveel een nominatie - en beste vrouwelijke bijrol ( Virginia Madsen ). Volkomen verdiend voor pittige Virginia die hiermee een zoet smakende comeback maakt.
Sideways is een grand cru van een film voor mensen met een goede (wijn)smaak. Ook de soundtrack is één en al goede smaak en klasse.
posted by Blogger @ 8:45 PM
2 Comments:
Eigenlijk ga ik hier vreselijk off-topic, maar het staat me voor dat er gisteren reeds een artikel boven de recensie van Sideways stond. Het ging om een frontale aanval van Siegfried Bracke tegen het instituut dat Hund i Snor ondertussen geworden is. Hoeft het te verbazen dat logebroeder Bracke het offensief tegen een blog als HiS, ongeëvenaard in Vlaanderen en verre omgeving in vlijmscherpe onderzoeksjournalistiek, heeft ingezet? Niet alleen verdringt de Hund Terzake van de eerste plaats in het must-see lijstje van iedere meerwaardezoeker, Bracke vreest natuurlijk nog meer dat P. Leno de steven wendt en zijn pijlen richt op het elitaire genootschap waar "de strik" van de VRT zo graag vertoeft. Na het gedoe rond de baby van K3, Baby 81, Tsunami 12-12 en SS, is de loge immers mogelijk een volgende punt op de "As van het Kwaad" die P. Leno met nooit geziene ferociteit bestrijdt. Make no mistake, Siegfried. De Hund heeft u bloed geroken nu!
Barry 81, het siert u dat u het hevig opneemt voor Hund i snor, waarvoor uiteraard dank. Het bewuste Bracke-interview had ik er nog even afgehaald voor enkele laatste correcties, maar nu staat het dus op de blog. U kan uw commentaar daar nog eens posten, dan kan ik dit deleten. als commentaar op Sideways is dit inderdaad niet relevant en ik zou willen vermijden dat men u oeverloos gezwam naast de kwestie verwijt, begrijpt u ? Met appreciatie, P. Leno.
Post a Comment
<< Home