De financien van Hund i snor (2)
Fritz-Ernst von Stackelberg kan op beide oren slapen. het gat in de Hund i snor-begroting is voorlopig gedicht, dank zij, alweer, Alex Brulov.
Alex heeft Benoit van Cleemput kunnen opsporen en doet hier zijn relaas.
Alex Brulov
Na een koortsachtige zoektocht ben ik op het spoor gekomen van Van Cleemput. Hij was ondergedoken. Mijn queeste is begonnen in Snaaskerke, waar "De Blauwe Marlijn" zoals bekend gevestigd is. Er was geen teken van leven in de winkel. Hij was potdicht. Volgens enkele buren waren Van Cleemput en zijn vrouw al drie dagen spoorloos. Op de vlucht, volgens sommigen. Want Paul en Pascale waren eerder op de dag langsgeweest, en stonden verbaasd voor een gesloten deur. Dat zijn goede vrienden en wisten dus van niets. Alarmerend.
Ik ben de buurt beginnen uitkammen, de omringende dorpen, Slijpe, Schore en Leffinge. In Leffinge raakte ik in café "Het schippershuis" aan de praat met een zeeman, een zekere Alain Loosveldt, die het koppel Van Cleemput goed kende. Vooral Lizzy dan, de ex van Barry. De zeeman begreep niet wat Lizzy in die opgeblazen kikker van een Van Cleemput had gezien. Maar hij gaf mij wel de tip eens te gaan rondneuzen in het naburige Gistel, omdat Lizzy daar ook veel vrienden had. Ondermeer Veronique Museeuw, jawel de vrouw van.
Veronique Museeuw was niet thuis. Ook Johan niet, die was een gesneden brood gaan halen. Maar in het tuinhuisje van de Museeuws vond ik Lizzy en Benoit. Ze kampeerden daar al drie dagen. Van Cleemput had een stoppelbaard van drie dagen, en leek nu veel op Jambers. Van Cleemput herkende mij onmiddellijk en deed geen inspanning om te vluchten. Hij zag er gelaten uit en was zelfs opgelucht dat hij zijn verhaal kon doen. Het geld voor de blogspotjes op Hund i snor had van Cleemput in een binnenband bewaard, en die vond ik vrij snel. Uiteraard nam ik beslag op het geld, en vertelde hem dat Hund i snor voortaan geen blogspotjes meer zou publiceren van wanbetalers. Hij zei dat het hem niet kon schelen. Ik laat hem nu zelf aan het woord.
Benoit Van Cleemput
Die Vijay Gopalakrishnan is een grote charlatan ! Die blogspotjes op Hund i snor hebben helemaal niets opgeleverd. Integendeel. Er kwamen plots wel veel nieuwsgierigen in "De Blauwe marlijn", maar die kochten geen vis. Iedereen die in mijn winkel kwam, begon plots de weg te vragen naar de nieuwe Sushibar Miike en Giido in Slijpe. Zelfs mijn vaste clienteel bleef weg, niet in het minst de hippe BV's die plots allemaal naar die nieuwe sushibar in Slijpe gingen. Tot overmaat van ramp kreeg ik vorige week een monsteraanslag van de belastingen, voor vis die Barry81 in het zwart zou hebben verkocht.
Ik zit nu volledig aan de grond. "De Blauwe Marlijn" is op de fles. Gelukkig hebben Johan en Veronique ons opgevangen. Lizzy is een goede vriendin van Veronique en De leeuw van Vlaanderen bood ons zijn tuinhuisje aan als tijdelijk verblijf. We mogen ook zijn wasmachine gebruiken en krijgen af en toe wat gesneden brood voorgeschoteld. Wat ik nu in de toekomst ga doen ? Ik weet het niet. Ze hebben mij kapotgemaakt.
Hund i snor
Alex, proficiat met je speurwerk en de recuperatie van het blogsponsorgeld. Fritz-Ernst zal er blij mee zijn. Daarmee is Hund i snor weer break-even en kunnen we het tijdperk-Van Cleemput hier definitief afsluiten.
Wat Benoit Van Cleemput zelf betreft, is het zeer twijfelachtig dat we na zijn nieuw debacle nog iets van hem zullen horen. Er is ook een vijver in Leffinge, Benoit en de zee is ook niet ver af hé.
1 Comments:
Eigenlijk zou ik Van Cleemput moeten aanklagen voor laster en eerroof, want zijn beschuldigingen slaan natuurlijk nergens op. Niet ik, maar Lizzy, die uiteindelijk de zaakvoerster was, heeft die twee containers paling in het zwart verkocht aan de Stichting Kunina van Sabine De Vos. Ik zou er nog niet aan denken iets aan die tang te verkopen. Maar hem aanklagen heeft geen zin, want er valt vast toch geen schadevergoeding te rapen bij die schooier.
Post a Comment
<< Home