Film met Emeric Ellis-Bextor (34) - Bombon el perro

De film 'Bombon el perro' van Carlos Sorin speelt in de Brusselse Vendôme, dat betekent dus een cinefiele film. De Vendôme is samen met de Arenberg de enige cinema in Brussel waar madammen nog uw kaartjes scheuren, u zo een debiele Park Mail in de hand stoppen en u daarvoor op zo'n manier aankijken dat je je verplicht voelt hiervoor een halve euro op te hoesten. Eén van die cinefiele kaartjesmadammen vroeg mij bij het binnengaan, 'Perro, ça veut dire quoi exactement ?' Ik vertelde haar 'Perro, ça veut dire chien'. Ah bon, zei ze en prompt vertelde ze het door aan de andere kaartjesmadam. Kwestie van toch een beetje op de hoogte te zijn van de film.

Ze hadden duidelijk niet gelet op de filmaffiche van Bombon, waar een reusachtige Patagonische dog opstaat. En van Amores perros hadden ze ook nog nooit gehoord, de Mexicaanse succesfilm over enkele honden die de carrière van Gaël Garcia Bernal als een komeet lanceerde.

Bombon el perro is een film over een Patagonische dog, maar er is geen posterboy in te zien van het type Gaël Garcia Bernal. Dit is Patagonië weet je, een reusachtige desolate streek waar je honderden kilometers letterlijk niets tegenkomt. De mensen hier zijn geen adonissen of beeldmooie modellen zoals je die in Buenos Aires tegenkomt. De Patagoniërs zijn gewone mensen, met een simpel levensverhaal, die trachten te overleven, en knokken tegen armoede en verveling. Die tegelijk ook met heel weinig gelukkig zijn.

Niet voor niets speelt Historias Minimas, de vorige film van Carlos Sorin, zich ook al af in Patagonië. Zoals de titel suggereert vertelt hij heel minimalistische verhaaltjes over enkele Patagonische personnages. Sorin zet in zijn eentje zowat de Patagonische film op de kaart, met een typische Patagonische humor, of universeler de humor van de afgelegen desolate gebieden, zoals we die bijvoorbeeld ook vinden in Finse en Ijslandse films en in de Armeense film Vodka Lemon.

Bombon vertelt het verhaal van de 52-jarige Juan Villejas, een werkloze automonteur die bij zijn dochter inwoont en zijn saaie leven weer wat leven wil inblazen. Zijn zoektocht naar werk is niet bepaald een succes, een hilarisch bezoek aan een interimbureau mag niet baten. Tot hij op een dag een familie met autopech uit de nood helpt en hij een hond cadeau krijgt. Niet zomaar een hond, een echte rashond, een Patagonische dog nog wel. Iedereen kent wel de Patagonische haas. De Patagonische dog is een grote witte hond die ideaal is voor de jacht. Villejas noemt de hond aanvankelijk Lechien, onwetende dat 'chien' perro of hond betekent ( zowat het omgekeerde van de kaartjesmadammen bij de Vendôme dus ). Al gauw komt Villejas in contact met figuren die hem in de hem onbekende hondenwereld introduceren. Zo komt hij via een enthousiaste bankboekhouder in contact met Walter, een louche patser - el Gordo - die met Bombon zijn kans schoon ziet om poen te scheppen op de kap van de naieve Juan. Walter neemt Juan op sleeptouw in de wondere wereld van de hondenshows en hondenkwekers.

Bombon el perro is voor de Hund i snor lezer een must see. Grappig, lichtjes sentimenteel, melancholisch, en zeer informatief over de wereld van de rashonden, hondenshows en hondenkwekers. Er zijn weer heel wat potentiële Hund i snor-sponsors gespot !